İnternet ve sosyal medyanın yaygınlaşması, ticari hayatı küresel ölçekte dönüştürerek e-ticaret, dijital pazarlama ve veri odaklı karar alma gibi yeni iş yapma biçimlerini ortaya çıkarmış, aynı zamanda ticari faaliyetlerin önemli bir kısmının sosyal medya platformları üzerinden yürütülmesini beraberinde getirmiştir. Bu dijital dönüşüm sürecinde, “influencer” olarak adlandırılan yeni nesil dijital aktörler, ticaret dünyasında önemli bir yer edinmiştir. Ancak, bu kişilerin hukuki statüsü ve faaliyetlerinin niteliği konusunda henüz net bir tespit yapılmamıştır.
Bu çalışma, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (TTK) çerçevesinde influencer’ların tacir sıfatını kazanıp kazanmadıklarını incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, influencer faaliyetlerinin ticari işletme niteliği taşıyıp taşımadığı; gelir sağlama amacı, süreklilik, bağımsızlık ve esnaf faaliyeti sınırının aşılması unsurları üzerinden değerlendirilmektedir. Ayrıca, influencer’ların tacir sıfatını kazanmaları durumunda ortaya çıkabilecek hukuki sonuçlar ele alınmaktadır. Çalışma, hızla gelişen dijital ekonomi çağında ticaret hukukunun yeni iş modellerine adapte edilmesi gerekliliğini vurgulayarak, influencer faaliyetlerinin modern ticaret hukuku kapsamında değerlendirilmesine ilişkin hukuki bir çerçeve oluşturmayı ve bu alanda uygulamaya ve öğretiye katkı sunmayı hedeflemektedir.
The proliferation of the Internet and social media has transformed commercial life on a global scale, giving rise to new business practices such as e-commerce, digital marketing, and data-driven decision-making, while also facilitating the conduct of a significant portion of commercial activities through social media platforms. In this process of digital transformation, a new generation of digital actors known as "influencers" has gained significant prominence in the business world. However, there has yet to be a clear determination regarding the legal status of these individuals and the nature of their activities.
This study aims to examine whether influencers acquire the status of merchant within the framework of the Turkish Commercial Code (TCC) No. 6102. In this context, the study evaluates whether influencer activities qualify as commercial enterprises, based on the elements of the merchant definition specified in the TCC, such as the aim of generating income, continuity, independence, and exceeding the limits of artisanal activity. Additionally, the study addresses the potential legal consequences should influencers acquire merchant status. By emphasizing the necessity of adapting commercial law to new business models in the rapidly evolving digital economy era, the study aims to establish a legal framework for evaluating influencer activities within the scope of modern commercial law and to contribute to both practice and doctrine in this field.